Në zemër të Zagrebit, Kroaci, një grua u zhduk pa lënë asnjë gjurmë.
Gruaja që ndëroi jetë duke pare televizor dhe askush nuk e vuri re mungesën e saj për 42 vite me radhë.
Emri i saj ishte Hedviga Golik, dhe hera e fundit që dikush e kishte parë të gjallë ishte në vitin 1966. Askush nuk u interesua për të. Ajo nuk kishte familjarë të afërt që ta raportonin të zhdukur, as miq që të pyesnin pse ishte zhdukur kaq papritur. Askush nuk vuri re mungesën e saj.
Në vitin 2008, autoritetet në Zagreb tentuan të rishpërndanin një apartament të vjetër që dukej se ishte braktisur. Kishte kaluar aq shumë kohë, saqë pak vetë kujtonin se kujt i përkiste.
Kur u detyruan të hynin me forcë brenda, ajo që panë ishte tronditëse dhe thellësisht prekëse.
E ulur në kolltukun e saj, përballë një televizori të viteve ’60, me një filxhan çaji në dorë, ishte Hedviga Golik, e mumifikuar nga koha. Trupi i saj kishte mbetur aty për të paktën 42 vjet, krejtësisht e vetmuar, e harruar nga bota. Apartamenti ishte i saj, i blerë që në kohën e ish-Jugosllavisë. Që nga ajo ditë e vitit 1966, askush nuk kishte hyrë më. Fqinjët menduan se thjesht ishte shpërngulur. Askush nuk e kontrolloi, askush nuk e kërkoi. As familje, as miq, asnjë raport për person të zhdukur.