Category: Uncategorized

HALIL RAMA

Për herë të parë autoritetet shkencore turke thyejnë heshtjen, lidhur me historinë e Skënderbeut dhe kryesisht me origjinën e vendlindjen e tij. Nëse deri sot historiografia civile apo ushtarake e Turqisë heshtte për Skënderbeun dhe historinë e tij, tani foli publikisht.

Foli qartë dhe pastër Instituti i Studimeve Ushtarake të Turqisë (Milli Savunma Universitesi-Universiteti i Mbrojtjes Kombëtare) të Turqisë. Saktësisht në këtë dokumentar në përkthimin nga gjuha turke në gjuhën angleze dhe nga gjuha turke në shqip thuhet: “Gjergj Kastrioti Skënderbeu u lind më 1405, në fshatin Sinë të Dibrës (Kjo shqiptohet qartë në dy fjalitë e para të dokumentarit në fjalë)”.

Duke e publikuar këtë të vërtetë në librin e tij voluminoz me 497 faqe “Të gjitha rrugët të çojnë në Dibër”, me fakte, argumente shkencore, referenca nga autorë vendas e të huaj, studiuesi Fatos Daci – Mjeshtër i Madh, shprehet entuziast për faktin se: “Për herë të parë, Turqia vulos: Skënderbeu lindi në Sinë të Dibrës! Dhe kur vulos Turqia, ish-superfuqia e kohës, nuk ka më fjalë. Shqip: Skënderbeu ishte dibran. Pra, ishte shqiptar!”

Po në këtë libër (fq.59) studiuesi Daci sjell referenca nga Akademia e Shkencave të RSH, konkretisht nga Sesioni Shkencor rreth origjinës dhe prejardhjes së Kastriotëve mbajtur në Peshkopi më 2 Nëntor 1985 me rastin e 580-vjetorit të vdekjes së Heroit Kombëtar, Skënderbeut dhe inaugurimit të Muzeut të Kastriotëve në Sinë të Dibrës.

Dhe nëse Prof. Sterfanaq Pollo ka deklaruar në fjalën e tij përmbyllëse të këtij sesioni shkencor se: “Tani mund të themi se origjina e Kastriotëve është Çidhna, është Sina”, Fatos Daci argumenton, se “Ky dokumentar i tanishëm, i serialit turk ‘Jetë luftëtarësh’, i dha publikisht të drejtë Akademisë së Shkencave të Shqipërisë dhe Institutit të saj të Historisë për ngritjen në Sinë, në nëntor 1985, të Muzeut të vetëm të Kastriotëve”. Autori i librit mjaftë voluminoz “Të gjitha rrugët të çojnë në Dibër”, ka të drejtë të ndjehet mirë me këtë konkluzion të pritshëm të shkencës ushtarake turke, për faktin se me argumentet e tij, për gjatë 20 vjetëve, në katër libra që ka shkruar e botuar për Skënderbeun, në qindra artikuj që ka botuar në organe të ndryshme të shtypit ditor dhe atij periodik, në dhjetëra intervista televizive dhe në dhjetëra veprimtari publike që ka zhvilluar në institucionet publike të Tiranës, në Peshkopi a në Dibër të Madhe, ka thënë e shkruar, ka këmbëngulur vazhdimisht me zë të lartë se, për një mijë arsye, Skënderbeu është dibran dhe ka lindur në Dibër, në krahinën e Çidhnës.

Në librin e tij me një bibliografi mjaftë të pasur (87 libra, fjalorë, studime, botime në gazeta të ndryshme), në 59 tituj, Fatos Daci argumenton, se: Nga ishin Kastriotët dhe Skënderbeu, ditëlindjen e saktë të tij më 6 maj 1405, në Sinë të Dibrës, pamjen fizike të Skënderbeut etj. Mjaftë interesantë e tërheqës janë artikujt: “Pse Skënderbeu braktisi Portën e Lartë dhe u kthye në Shqipëri”; “Skënderbeu nuk mund të tjetërsohet”; ” Skënderbeu është realitet historik” etj.

“JETË LUFTËTARËSH”

“Sipas dokumentarit në fjalë, Gjon Kastrioti ishte princ dhe e shtrinte pushtetin në tokat e Dibrës, Matit, Krujës dhe Mirditës. Gjon Kastrioti, babai i Gjergj Kastriotit u mund dhe pranoi pushtimin osman në vitin 1421, ndërsa në vitin 1423, i dha Sulltanit si garanci (peng), djalin e tij Gjergjin, i cili në Oborrin e Sulltanit u konvertua në mysliman. Pra, Skënderbeu nuk shkoi në Turqi, te Sulltani as në moshën 8 vjeç, siç është interpretuar herë të tjera e as në moshën 10 vjeç, por plot 18 vjeç. Nga viti 1423, deri në vitin 1431, Skënderbeu qëndroi në Oborrin e Sulltanit, ku mori edukimin me anë të shkollimit, ndërsa në vitet 1431-1437, kreu studimet ushtarake dhe doli oficer. Në kryengritjet shqiptare të 1432 dhe 1436, Skënderbeu nuk mori pjesë.

Për 6 vite tregoi aftësitë e tij ushtarake dhe mori besimin e Oborrit. Prandaj, më 1437, u emërua subash dhe filloi të merrte pjesë në luftërat osmane, si spahi, si dhe i ngjiti me shpejtësi shkallët e gradave, duke u bërë më 1443, sanxhakbej (guvernator) i Dibrës”, shkruan F. Daci në librin e tij (faqe 133). Po në këtë faqe të këtij libri autori pohon se dokumentari turk hedh dritë mbi një tjetër fakt të rëndësishëm.

“Kemi thënë e kemi shkruar se, bazuar në Marin Barletin, Skënderbeu u kthye nga Nishi vetëm me dibranë, jo ‘me shqiptarë’, siç shpesh problemit i bihet shkurt e kithtazi, me keqdashje, sepse në betejën e Nishit, Skënderbeu mori pjesë me ushtrinë e tij të përbërë me dibranë dhe shkoi nga Dibra në Nish, sepse Sulltani kishte urdhëruar të gjithë guvernatorët që në Nish të shkonin për të luftuar me kryqtarët, me ushtritë që do të mblidhnin nga vendet e tyre. Pra, Skënderbeu do të mblidhte ushtrinë e tij në Dibër, me dibranë, ashtu si mblodhi, se në Dibër ishte guvernator”.

Këto fakte studiuesi F. Daci i argumenton me referenca të autorëve të shumtë vendas e të huaj të historisë së Skënderbeut. Më konkretisht, autori i referohet edhe Barletit i cili e përshkruan qartë, se “Skënderbeu u kthye nga Nishi me 300 luftëtarë të një fisi, dhe jo të disa fiseve, dhe me ta ai u kthye drejt e në Dibër, ku të gjithë e njihnin, donin dhe e respektonin”.

PAK HISTORI

Pas kthimit nga Nishi, Skënderbeu refuzoi Islamin dhe u betua se do të hakmerrej për familjen e tij dhe shqiptarët. Për t’u hakmarrë ndaj Skënderbeut dhe shqiptarëve, që ishin rebeluar, Sulltani, pas 6 muajsh, dërgoi 30 mijë ushtarë, nën komandën e Ali Pashës. Skënderbeu kishte 15 mijë luftëtarë, nga të cilët 5 mijë luftëtarë i la në fushëbetejë, ndërsa 10 mijë i fshehu në male.

Në këtë betejë, turqit patën 20 mijë të vrarë dhe luftëtarët e Skënderbeut 5 mijë të vrarë. Skënderbeu dhe luftëtarët e tij shënuan një fitore të rëndësishme dhe historike. Sipas një dokumentari tjetër dhe dëshmive të historanëve të tjerë fushëbeteja e Torviollit ishte në një fushë të rrethuar me pyje, me një gjerësi prej 4 km. Luftimet filluan më 28 qershor 1444, dhe dinamika e luftimeve u zhvillua më 29 qershor 1444.

Vetëm e dhëna interesante, edhe nga autorë të tjerë, se fushë-beteja e Torviollit kishte gjerësi prej 4 km., rrëzon të gjithë aludimet e mëparshme për vendin, ku u zhvillua kjo betejë historike. Të tilla përmasa nuk i plotëson fusha e Përrenjasit (ku, sipas Dilaver Radeshit mund të jetë zhvilluar beteja e Torviollit), aq më pak nuk u plotëson as Fushë-Bulqiza (ku në kohën e komunizmit, te Ura e Qytetit, qe vendosur lapidari i kushtuar betejës së Torviollit), sepse gjerësia tyre nuk arrin mbi 1 km, jo më 4 km..

Të tilla përmasa i plotëson vetëm fusha e Kastriotit (nga shkolla e Kastriotit deri te sifoni mbi Dri dhe nga përroi i Kuke deri te Kodrat e Zdojanit, përballë Muhurrit) dhe vetë Fushë-Alia (Nga sifoni mbi Dri, deri te ura e Topuze).

KONTRIBUTI I DACIT

Mbështetur në studime skrupuloze, në dokumente arkivore e të dhëna gojore, Fatos Daci është i pari dhe i vetmi që ka zhvilluar veprimtari publike për Kastriotët dhe Skënderbeun te Muzeu i Sinës, duke filluar nga 6 maj 2008, kur muzeu ishte kthyer në sallë bagëtish. Pastaj, aty, vit pas viti, ka zhvilluar veprimtari publike në formë spektakli, duke e mbajtur në vëmendje e duke sensibilizuar opinionin për mirëmbajtjen e tij, si dhe për ta vizituar… Fatos Daci ka shkruar 4 libra (tre të botuar dhe një në proces botimi), si: “Skënderbeu i vërtetë”, “Kastriotët e Çidhnës”, “Çidhna e Kastriotëve” dhe “Të vërtetat për Skënderbeun” Ai ka realizuar tre dokumentarë, si: “Dibranët festuan ditëlindjen e Skënderbeut”, “Dibra priti me madhështi birin e saj” dhe “Shëngjergji i Skënderbeut”. Kontributi i këtij autori me mbi 60 libra të botuar konsiston, gjithashtu, në realizimin e tre sesioneve shkencore në Peshkopi për origjinën e Kastriotëve dhe vendlindjen e datëlindjen e Skënderbeut: më 6 maj 2008, më 6 maj 2010 dhe më 25 nëntor 2018.

Në harkun kohor të pesë viteve të fundi ai ka realizuar 5 spektakle në Sinë, më 6 maj, për ditëlindjen e Skënderbeut; Ka realizuar spektakël në Sinë, në kujtim të kthimit të Skënderbeut nga Nishi, më 3- 10 nëntor 1443. Si studiues dhe botues, F. Daci ka mbajtur dy kumtesa shkencore për Skënderbeun jashtë vendit, për origjinën dibrane dhe ditëlindjen e tij, një në SHBA dhe një në Pulia të Italisë, që të dyja gjatë vitit 2018. Ai ka organizuar ceremoninë e dorëzimit prof.

Kristo Frashëri të titullit “Qytetar Nderi” të komunës së Arrasit, te Muzeu Historik Kombëtar, më 25 maj 2008. Që nga viti 2005, në vijimësi, ka marrë pjesë në debate dhe polemika me autorë të ndryshëm në shtypin e ditës lidhur me origjinën e tij dhe në mbrojtje të figurës së Gjergj Kastriotit Skënderbeut. Dendësia e veprimtarive mjaftë produktive e cilësore të Fatos Dacit përfshin gjithashtu përurimin e disa librave kushtuar Skënderbeut në Tiranë, Dibër të Madhe dhe Peshkopi.

Pas të 60-ave nisin të shfaqen edhe shenjat e para të Alzheimerit, një sëmundje e cila dëmton pjesë të ndryshme të trurit, duke përfshirë kujtesën, inteligjencën dhe gjykimin. Ndërsa humbja e aftësisë njohëse është e pakthyeshme, shkalla e progresionit të sëmundjes ndryshon nga një individ te një tjetër.

Mjeku neurolog, Altin Kuqo, bën me dije edhe fazat nëpër të cilat kalon Alzheimeri, si edhe simptomat që manifeston në çdo stad. Humbje e kujtesës për ngjarjet e ndodhura së fundmi, konfuzitet mbi vendet për të cilat ka qenë i familjarizuar, ngadalësim në kryerjen e veprimeve të aktivitetit ditor, vështirësi në menaxhimin e parave.

Janë këto disa prej treguesve fillestarë, të cilët me kalimin e kohës, nisin të bëhen më prezentë.

“Në fazat më të avancuara të sëmundjes, pacienti humbet arsyetimin dhe nuk mund të kryejë veprime logjike, e ka të pamundur të mësojë gjëra të reja, ndihet i axhituar, qan dhe qesh pa arsye, ka ankth, nisin po ashtu t’i shfaqen halucinacione, paranojë, dyshime për çdo gjë”, pohon doktori. Në varësi të shenjave bëhet edhe mjekimi.

Alzheimeri është forma më e zakonshme e demencës, diçka më tepër rreth kësaj sëmundjeje?

Sëmundja e Alzheimerit është një sëmundje neurodegjenerative, që karakterizohet prej dëmtimit të funksioneve konjitive dhe të sjelljes, të cilat ndikojnë në mënyrë thelbësore në jetën sociale dhe profesionale. Kjo sëmundje është e pakurueshme dhe karakterizohet nga një fazë e gjatë preklinike dhe ka një ecuri përkeqësuese progresive. Të gjitha shenjat dhe simptomat e sëmundjes së Alzheimerit kanë në bazë vdekjen e qelizave nervore që ndodhen në koren e trurit (neuroneve), të cilat nëpërmjet disa mekanizmave të mirë- studiuar humbasin fillimisht funksionin dhe më vonë vdesin edhe fizikisht.

Shkaku, i cili vë në lëvizje këta mekanizma, nuk dihet ende, por me gjasë shkaku është multifaktorial. Alzheimeri është forma kryesore dhe më e përhapur e demencave, në të cilën dëmtohen vetëm qelizat nervore që janë përgjegjëse për funksionet që cekëm më sipër, por ka edhe disa forma të tjera më të rralla, si demenca vaskulare, traumatike apo në degjenerimet multisistemike.

Cilët janë faktorët e riskut?

Po, ka disa faktorë risku, të cilët ndihmojnë në shfaqjen e shenjave të demencës, të tillë si: mosha e thyer, historia familjare, obeziteti, rezistenca ndaj insulinës, hipertensioni arterial, çrregullimet e yndyrave në gjak (dyslipidemia, prania e disa faktorëve të inflamacionit, faktorët vaskularë, sindroma down, si edhe dëmtimi traumatik i trurit.

Zakonisht, diagnostikohet te personat mbi moshën 65 vjeç, por shenjat e para nisin të shfaqen shumë më herët. Si mund të kuptohet, pra cilat janë ata tregues që nuk duhen neglizhuar?

Po, është e vërtetë që shenjat e sëmundjes së Alzheimer it shfaqen rreth dekadës së gjashtë të jetës, por sëmundja ka një fazë preklinike ku pacientët në aspektin fizik dhe të funksioneve të trurit janë në dukje normale. Ata nuk shfaqin asnjë shenjë apo simptomë të lidhur me kujtesën apo funksionet e larta intelektuale dhe aq më pak të sjelljes, por disa zona në tru që janë përgjegjëse për këto funksione kanë filluar të dëmtohen duke zvogëluar numrin e neuroneve përkatëse. Pas kësaj faze fillon faza e lehtë, ku fillojnë të shfaqen edhe shenjat e para, si: Humbje e kujtesës për ngjarjet e ndodhura së fundmi, konfuz mbi vendet për të cilat ka qenë i familjarizuar, ngadalësim në kryerjen e veprimeve të aktivitetit ditor, vështirësi në menaxhimin e parave (vështirësi për të kryer veprime me mend dhe në pagesa). Po ashtu, humbje e iniciativës dhe shpesh e gjykimit, duke çuar në konkluzione të gabuara, si edhe çrregullime të humorit, që shprehet më së shumti me gjendje ankthi ose më rrallë depresion.

Alzheimeri dëmton pjesë të ndryshme të trurit, duke përfshirë kujtesën, inteligjencën, gjykimin. Si manifestohet në fazat e mëvonshme?

Pas fazës së lehtë, shfaqen shenjat e fazës së moderuar, ku shenjat e mësipërme janë më të shprehura, vihen në dukje me lehtësi prej familjarëve, por edhe prej njerëzve që nuk janë të afërt, por shfaqen edhe simptoma të reja.

Këto shenja janë: Shtim i humbjes së kujtesës dhe i konfuzionit, vëmendje e shkurtër, fillon të mos njohë miqtë, madje dhe anëtarët e familjes, si edhe të ketë probleme me të folurin, e po ashtu pamundësi për të shkruar e për të lexuar. Në këtë fazë të sëmundjes, pacienti humbet arsyetimin dhe nuk mund të kryejë veprime logjike, e ka të pamundur të mësojë gjëra të reja, ndihet i axhituar, qan dhe qesh pa arsye, ka ankth, nisin po ashtu t’i shfaqen halucinacione, paranojë, dyshime për çdo gjë.

Humbet aftësinë për të kontrolluar impulset bazike, zhvishet vend e pa vend deri dhe kryen nevojat personale në vende jo të përshtatshme, gjuha e folur kthehet në vulgare dhe me fjalë të pista, ka vështirësi për t’u çuar nga karrigia ose për të ecur. Pas kësaj faze, kalojmë në fazën e rëndë të sëmundjes, që është dhe fundi i jetës. Në këtë fazë pacientët zënë shtratin dhe janë totalisht të varur prej familjarëve, nuk njohin as njerëzit më të dashur, nuk komunikojnë, por nxjerrin vetëm tinguj të tipit mërmërima, nuk ushqehen pasi kanë vështirësi për t’u gëlltitur, nuk kontrollojnë më ujin e hollë dhe të trashë, karakterizohet nga rënie e theksuar në peshë dhe rrinë më tepër në gjendje gjumi.

Në rastin e Alzheimerit, sa vlerë ka diagnostikimi në kohë?

Duke patur parasysh sa thamë më sipër, është e vështirë, madje e pamundur, të diagnostikosh këtë sëmundje në fazat e hershme. Por si për çdo patologji tjetër, diagnostikimi i hershëm mund të ndikojë në marrjen e masave mjekësore për të minimizuar sadopak avancimin me ritëm të shpejtë të sëmundjes, për këtë ka edhe studime shkencore që e vërtetojnë. Në fund të fundit, duhet të mbajmë parasysh se deri më sot kjo sëmundje mbetet e pakurueshme dhe e pashërueshme.

Cili është roli që ushqimet kanë në mbrojtjen e trurit, për pasojë edhe në parandalimin e Alzheimerit?

Deri me sot nuk ka asnjë të dhënë të bazuar në evidenca shkencore se ushqimi apo dieta të caktuara të kenë ndikim të veçantë në sëmundjen e Alzheimerit.

Sa e përhapur është në vendin tonë?

Mbi bazën e një studimi të kryer nga Shërbimi i Neurologjisë në Qendrën Spitalore Universitare “Nënë Tereza”, drejtuar nga prof. Jera Kruja, ka rezultuar një prevalencë e demencës në 9,6 për 1000 banorë. Ky tregues është për të gjitha llojet e demencave dhe jo vetëm për Alzheimer-in. Shifra, në të vërtetë, është pak më lartë se në vendet e tjera të rajonit dhe në Europë. Për të shpjeguar këtë nivel të lartë të demencës në vendin tonë, duhen studime edhe më të thelluara, kështu që për momentin nuk kemi një përgjigje ekzakte përse kjo shifër është kaq e lartë.

Si trajtohet dhe a trajtohet si duhet, pasi në jo pak raste shoqëria priret t’i shohë këto probleme të lidhura me moshën dhe nuk u jep rëndësinë apo kujdesin e duhur?

Sëmundja e Alzheimerit në të vërtetë është një sëmundje e lidhur ngushtë me plakjen e popullatës. Kjo do të thotë, se sa më e lartë të jetë jetëgjatë- sia mesatare, aq edhe më shumë pacientë me Alzheimer do të kemi. Në të gjithë botën kjo sëmundje është një problem i rëndësishëm mjekësor por, po aq është edhe një problem i madh social dhe i shëndetit publik. Trajtimi mjekësor është i thjeshtë, pasi në varësi të shenjave që shfaq pacienti, do të kryet edhe mjekimi.

Pjesa më e vështirë e trajtimit është përkujdesja që kanë nevojë këta pacientë për të bërë një jetë me një cilësi të pranueshme për pacientin, por edhe për familjarët. Në kuadër të pyetjes suaj, nuk është e vërtetë që këta pacientë neglizhohen nga mjekësia për shkak të moshës. Këta pacientë në vendin tonë janë të neglizhuar nga politikat sociale të shtetit, ku mungojnë qendra komunitare të posaçme për trajtimin e këtyre pacientëve, që duhet thënë, se ky trajtim kërkon edhe kosto të larta të papërballueshme nga një familje mesatare në vendin tonë.

Aktualisht, në Shqipëri këta pacientë kanë kosto jashtëzakonisht të lartë për familjen, sepse duke qenë pacientë që kanë nevojë për një përkujdesje të vazhdueshme, ndonjëherë kërkojnë angazhimin e më shumë se një pjesëtari të familjes, duke e larguar atë ose ata nga puna. Është një sëmundje, që në fazën e moderuar dhe të rëndë, vuajtjen më të madhe e kanë familjaret si fizike dhe psikologjike, më tepër se vetë i sëmuri.

Së fundmi disa këshilla?

Nuk mendoj se ka këshilla të veçanta për njerëzit, në mënyrë që të parandalojnë ose të mos sëmuren nga demenca. Sot, mendohet se ushtrimi sistematik i trurit me ushtrime të kujtesës, ku më i thjeshti dhe ndoshta me i përhapuri është zgjidhja e fjalëkryqeve, por edhe loja e shahut, apo leximi i letërsisë në mënyrë konstante dhe të vazhdueshme, sidomos poezitë, mendohet se vonojnë shfaqjen e shenjave të demencës.

Jeffrey Epstein ishte një financier dhe figurë publike amerikane, i njohur jo vetëm për pasurinë dhe lidhjet me elitat politike, por edhe për rrjetin e tij kriminal të abuzimit seksual me të mitura.

Ashley Rubright, ka folur për herë të parë për mënyrën se si një pjesë nga albumi i saj i shkollës së mesme zbulon trazirat emocionale që ajo po përjetonte në heshtje në atë kohë.

Ashley Rubright u njoh me Epstein-in kur ishte vetëm 15 vjeç.

Ajo vendosi të flasë publikisht për herë të parë, duke shpjeguar se të mbijetuara të tjera – të cilat ajo i quan “motrat e shpirtit” – po flasin këtë javë në Kongres.

Deputeti republikan Thomas Massie dhe demokrati Ro Khanna po mbledhin firma për një projektligj që do t’i kërkonte ekipit të Trump-it të dorëzojë të gjitha materialet lidhur me Epstein-in.

Ata pritet të mbajnë një konferencë shtypi me të mbijetuara të Epstein-it, shumë prej të cilave nuk kanë folur kurrë më parë publikisht.

“Kjo konferencë shtypi do të jetë shpërthyese. Është hera e parë që shumë nga këto viktima po flasin publikisht,” tha Khanna për CNN.

Duke folur për herë të parë publikisht për CNN këtë javë, Rubright shpjegoi se kishte një ndryshim të dukshëm në albumin e saj të shkollës vitin para se të njihte Epstein-in, krahasuar me vitin pasues.

“Të gjithë që kishin shkruar në albumin tim… thoshin gjëra si ‘Kalo një verë të mirë!’, ‘Hajde rrimë bashkë’, ‘Ishte bukur që kaluam kohë këtë vit’,” tha Rubright, duke shpjeguar se të gjitha komentet përpara se të takonte Epstein-in ishin “pozitive”.

Por pas takimit me pedofilin e dënuar, Rubright tregoi se kishte një ndryshim të dukshëm në komentet që miqtë i lanë në fund të vitit shkollor.

Rubright kujtoi: “Albumi tjetër që doli… të gjitha komentet ishin ndryshe: ‘Jam shumë e shqetësuar për ty’, ‘Mos bëj ndonjë gjë të pamend këtë verë.’”

Rubright tha se vetëm pasi u largua nga shtëpia e prindërve në moshën 17-vjeçare e kuptoi vërtet ndikimin që kishte pasur kjo përvojë tek ajo.

“Isha si, ‘Wow, kjo vërtet më ka ndikuar atëherë’,” shtoi ajo.

Ndërkohë, disa dokumente nga Departamenti i Drejtësisë janë publikuar së fundmi, por demokratët argumentojnë se ato nuk përmbajnë shumë informacione të reja.

Komiteti i Mbikëqyrjes së Dhomës së Përfaqësuesve të SHBA publikoi 33,295 faqe dokumente të klasifikuara rëndë, duke përfshirë regjistra fluturimesh, video nga burgjet, dokumente gjyqësore, regjistrime audio dhe e-maile.

Por ato nuk zbulojnë të ashtuquajturin “listë klientësh” të financierit të turpëruar – për të cilën teoricienët e konspiracionit besojnë se ai (ose shoqëruesja e tij, Ghislaine Maxwell) mbante një ditar me emra personash të përfshirë në trafikun e tij seksual.

FBI ka deklaruar se një listë e tillë nuk ekziston.

Kryetari republikan i Komitetit të Mbikëqyrjes, James Comer, ka thënë se Departamenti i Drejtësisë e ka informuar për planet për të vazhduar publikimin e dokumenteve të tjera.

“Kjo është hetimi më i thelluar ndonjëherë mbi Epstein dhe Maxwell, dhe po japim rezultate,” tha ai. “Ne kemi marrë në pyetje ish-Prokurorin e Përgjithshëm Bill Barr, Departamenti i Drejtësisë ka dorëzuar pothuajse 34,000 faqe dokumente dhe do të dorëzojë të tjera, të cilat po bëhen publike ndërkohë që flasim.”

Gazetari dhe opinionisti Milaim Zeka ka qenë i ftuar në një intervistë për RTV21, ku ka folur hapur për raportin e tij me aktoren Olta Gixhari gjatë kohës kur të dy ishin opinionistë në “Big Brother VIP Kosova”.

Gazetari ndau shumë të pathëna të cilat nuk i kishim dëgjuar më parë.

Zeka tha se mes tij dhe Gixharit nuk ka pasur asnjë komunikim gjatë gjithë edicionit, madje jo as përshëndetje.

“Me Oltën nuk kemi komunikuar, nuk kemi folur fare. Pas dy javësh nga nisja e edicionit, nuk jemi përshëndetur dhe nuk kemi biseduar kurrë”, u shpreh ai.

Ai shtoi se nuk kishte shkuar asnjëherë në dhomën ku qëndronin moderatorët dhe se Olta nuk merrej me analizën e ngjarjeve brenda shtëpisë, por komentonte fjalët e tij.

“Ajo nuk merrej me analizën e mysafirëve, por analizonte fjalët e mia. Madje një herë, live, kur unë po flisja, Olta ka thënë: ‘Filloi ky budallai të flasë’”, tha Zeka.

Deklarata e tij ka ngjallur reagime të shumta në rrjete sociale, duke rikthyer në vëmendje dinamikën e opinionistëve në spektaklin e ndjekur nga miliona shikues. /

Kryetari i Partisë Demokratike, Sali Berisha, akuzoi Qeverinë se po mban të varfër shqiptarët, duke rritur vetëm rrogat e zyrtarëve të lartë. “Nga të gjitha vendet europiane, Shqipëria ka pagën minimale më të ulët. Ndërkohë që Shqipëria ka pagën maksimale, asnjë njeri në Ballkan, asnjë president, asnjë kryeministër, asnjë gjykatës, asnjë prokuror nuk merr rrogën e Altin Troplinit. Jo, nuk i merr 7 mijë euro. Rroga 7 mijë euro nuk njihet në Ballkan”, tha Berisha në një konferencë për mediat të mërkurën,

Por ku është problemi tjetër? Në qoftë se nga viti 2023 në vitin 2025, rroga minimale nuk janë rritur, thotë Eurostat- mos dëgjoni gënjeshtrat e edi Ramës dhe INSTAT-it të Edi Ramës- nuk janë rritur thotë, çmimet janë stratosferike. Pyesni ju një amvisë, shkon dhe blen ilaçin për lavatriçe 35 euro pakon, në një kohë kur në Gjermani DASH shitet me 17-18 euro. Shkoni blini djathin. Jo, pse mora këtë, ju garantoj se me këto çmime, do plasë morri në të katër anët e vendit. Dhe zgjebja”.

Sipas Berishës, Eurostat konstaton se rroga minimale në Shqipëri nga viti 2023 gjer sot ka mbetur aty ku ishte, 408 euro. “Ndërkohë rroga maksimale në Shqipëri, paga neto e Altin Troplinit është 7 mijë euro. Është 15 herë më e madhe se paga minimale. Ndërkohë që rroga minimale nga viti 2023, siç deklaron Eurostat, është gjithsej 408 euro, rrogat e larta janë rritur me 30-40 për qind. A mund të imagjinoni ju që Edi Rama përcaktoi pension minimal për veten e tij, pensionin 4 mijë euro. Përcaktoi pra pension 10 rroga minimale. E imagjinoni ju se çfarë pashpirtësie dhe amoraliteti i plotë”, shtoi kreu i opozitës.

Një telefonatë e pazakontë ka mbërritur këtë të martë në “Aldo Morning Show” nga një 25–vjeçare, e cila ka kërkuar të njihet me një tjetër vajzë.

Elona, e cila ishte transferuar nga Berati në Tiranë, tha se ka pasur disa të dashur, por ka kuptuar se diçka nuk shkon me të dhe kërkon një vajzë që të jetë nga fshati, pasi e frymëzojnë më shumë.

Jam Elona nga Berati, por tani kam ardhur të jetoj në Tiranë që të kaloj pjesën tjetër të jetës.

Unë jam 25 vjeç dhe kërkoj një lidhje me një femër tjetër. Jam shumë e bindur për këtë duke qenë se kam patur lidhje me disa meshkuj.

Mendoj se duhet të ndryshoj pretekstin pasi kam kuptuar se ka diçka që nuk shkon”.

“Dua që të jetë nga fshati, të vjelë rrush ose të mjelë lopë se më inspiron shumë. Nuk i dua më kastravecat, dua domate ose pomodorini, po edhe nga ata domatet e pjekura s’ka gjë.

Kush është e interesuar të më marrë. Unë kam hequr dorë nga meshkujt dhe po kërkoj një femër, mund të jetë edhe një mashkull që është kthyer në femër, s’ka gjë”, tha 25-vjeçarja.

Shtatori është muaji i fillimeve të reja dhe rivendosjes së ekuilibrave pas verës.

Për shumë njerëz, kjo është një periudhë për të vendosur objektiva të reja dhe për të nisur rrugë të reja, por për disa shenja të horoskopit, ky muaj do të jetë më shumë se thjesht një rikthim në rutinë, do të jetë një shans i artë për rritje financiare.

Sipas parashikimeve astrologjike, partneritete të reja, marrëveshje të suksesshme dhe mundësi të papritura fitimprurëse do t’ua hapin rrugën fitimeve të konsiderueshme këtyre tre shenjave me fat:

Demi- Sukses financiar përmes vendosmërisë dhe iniciativës

Muaji shtator sjell një kthesë pozitive për Demët. Ata do të ndiejnë më në fund se energjitë po punojnë në favorin e tyre. Një projekt i ri, një promovim apo një investim i menduar mirë mund të sjellin përfitime të dukshme financiare.

Këshilla: Mos kini frikë të bëni hapa të guximshëm – idetë tuaja kanë potencial të lartë për sukses

Luani- Rritje profesionale dhe shpërblime konkrete

Puna e palodhur e Luanëve më në fund po shpërblehet. Shtatori do t’u sjellë vlerësim profesional, oferta për role më të mirëpaguara dhe shpërblime monetare, si bonuse apo prime.

Këshilla: Menaxhoni të ardhurat shtesë me mençuri – investoni në mënyrë strategjike për të garantuar sukses afatgjatë.

Akrepi- Përfitime të papritura dhe vendime të zgjuara

Për Akrepët, shtatori sjell të ardhura të papritura, ndoshta nga shlyerje borxhesh, shitje të suksesshme apo mundësi të reja për fitime. Intuita e tyre do t’i ndihmojë të marrin vendime të sakta.

Këshilla: Ndiqni instinktin, por mbani këmbët në tokë – momenti është i favorshëm për të hedhur themelet e një stabiliteti financiar afatgjatë.

Nëse i përkisni njërës prej këtyre shenjave, bëhuni gati për një muaj plot mundësi. Edhe nëse jo, mbani sytë hapur – shtatori gjithsesi mbetet periudhë e shkëlqyer për të bërë plane të zgjuara dhe për të hapur rrugën drejt një sezoni të suksesshëm.

Gjatë prezantimit të krijimit të Operatorit Kombëtar të Ujit, kryeministri Edi Rama ka kritikuar ashpër zyrtarët përgjegjës të qytetit të Vlorës për mënyrën e menaxhimit të Ujesjellësit.

Teksa ka përmendur borxhin e lart ëtë akumuluar përgjatë vitit 2020, Rama është shprehur se sot qeveria ka bërë përmirësim në mënyrën e hartimit të sistemit të menaxhimit të rrjetit.

“Raporti i bërë nga ekipi për situatën e administrimit të ujësjellësit të Vlorës është i frikshëm. Nivel papëregjegjshmërie i frikshëm. Solla rastin konkret duke qënë se flasim për një nga pikat më atraktive dhe më të ngarkuara nga turizmi. Borxhet e akumuluara nga këto ndërmarrje të administruara me papërgjegjshmëri ekstreme në vitin 2020 arritën në 13.6 miliardë euro. Harxho, shpërdoro, dridh zinxhirin dhe ngarko kompaninë e shpërndarjes së energjisë me borxhe. Në 2021, ndërmorëm hapin e parë duke hyrë në procesin e bashkimit të kompanive dhe nga 58 shoqëri, 58 çeta, ne krijuam 15 shoqëri rajonale. Qëllimi ishte të përmirësohej performanca dhe të rritej përgjegjshmëria në administrim dhe sot kemi rezultate domethënëse, që na tregojnë një gjë që përgjigjia ndaj kësaj sfide është bashkimi dhe jo copëzimi”, tha Rama.

Qeveria franceze ka urdhëruar të gjitha spitalet në vend që të jenë të përgatitura për një situatë të jashtëzakonshme ushtarake deri në mars të vitit 2026. Ky plan i ri është konfirmuar nga Ministrja e Shëndetësisë, Catherine Vautrin, pas një publikimi fillestar të bërë nga revista satirike Le Canard Enchaîné.

Sipas udhëzimit, spitalet duhet të kenë kapacitet për trajtimin e 10 deri në 15 mijë të plagosurve – ushtarë francezë apo të huaj – gjatë një periudhe prej 180 ditësh. Përveç kësaj, është kërkuar ngritja e qendrave të përkohshme pranë porteve dhe aeroporteve për transport të shpejtë të trupave.

Vautrin theksoi se ky është një plan masash parandaluese, duke e krahasuar me mangësitë e zbuluara gjatë pandemisë Covid-19: “Le të mos harrojmë se gjatë pandemisë vendi ishte i papërgatitur,” tha ajo.

Ky vendim vjen vetëm pak muaj pasi qeveria franceze publikoi një manual me 63 faqe për mbrojtjen e qytetarëve në raste konflikti të armatosur, fatkeqësish natyrore apo aksidenteve industriale. Manuali përfshin edhe këshilla për furnizime bazë dhe veprime gjatë një sulmi bërthamor.

Ndërkohë, Franca – njësoj si Britania – ka rritur ndjeshëm buxhetin e mbrojtjes, duke e çuar në 3–3.5% të PBB-së, nga 2% që ishte më parë.

Këto janë gjetje sociologjikisht interesante. Gjeni pse, sipas një studimi, gratë duhet të kenë dy burra për të qenë më të lumtura. Të kesh më shumë se një burrë, një dhuratë nga perëndia?

Këto janë përfundimet e këtij studimi që dëshmojnë se gratë poliandroze do të ishin më të lumtura . Ky studim, transmetuar në një artikull në Science Daily , vë në pikëpyetje të gjitha stereotipet seksuale që ne njohim.

Gratë me burra të shumëfishtë do të kishin fëmijë më të lumtur: Në një botë ku poligamia mbizotëron mbi poliandrinë, do të duket se e dyta është më fitimprurëse se e para.

Ky studim sugjeron që një grua me shumë burra është më e mirë për njerëzimin. Me titull “Zbulimi i Suksesit të Çiftëzimit dhe Testimit të Parimeve të Bateman në Popullsinë Njerëzore”, zbulon se do të ishte më mirë për pasardhësit e sindikatave të tilla.

Sipas kësaj teorie, burrat prodhojnë miliona spermatozoide ndërsa gratë kanë pak vezë, një faktor kufizues për riprodhimin. Ata janë, pra, të afërm themelorë që garantojnë suksesin e fëmijëve dhe kjo, më shumë se burrat.

Përfundim: është më tepër kjo e fundit që duhet të luftojë që gratë të kenë një pasardhës të arritur. Qershia mbi tortë për mirëqenien e këtyre zonjave, nëse burri i parë sëmuret, një tjetër e ndihmon atë në detyrat e tjera të përditshme.

Studimi u krye në një fis të Afrikës Perëndimore: Nëse Bateman ishte kryesisht duke folur për kafshët në këtë teori shkencore, ajo është aplikuar edhe për kongjeneratorët tanë.

Dhe është në Afrikën Perëndimore, midis njerëzve të Pimbë-it që është analizuar ky model i ri i familjes. Ky fis i mbledhësve të gjuetarëve ndonjëherë gjenden në kohë urie dhe prandaj priren më pak të jenë monogamë.

Për 20 vjet, 20,000 prej tyre u studiuan sipas llojeve të martesave . Përfundim: Gratë ishin më të afta për të mbajtur fëmijët e tyre gjallë në kohë të mungesës. Në të kundërt, burrat kanë më pak pasardhës që mbijetojnë në kohë të këqija.

Çfarë të përgëzojmë sistemet matriarkale? Sidoqoftë, disa studime nuk pajtohen me shkakësinë e lumturisë së një gruaje me disa burra. Sepse, sipas këtij studimi, burrat i stresojnë gratë e tyre më shumë sesa fëmijët!

Ky indian u martua me 5 vëllezër: Transmetuar nga kolegët tanë nga faqja britanike Daily Mail , historia e këtij indiani të ri tregon një traditë të jashtëzakonshme. Dhe për një arsye të mirë, në fshatin e saj në Indinë Veriore, gruaja duhet të martohet me vëllezërit e burrit të saj të parë .

Kështu u martua në martesë me 5 burra dhe nuk e di se kush është babai i djalit të saj. Çdo ditë ajo kalon natën me një burrë tjetër. Ajo dëshmon: “Në fillim, ishte paksa e turpshme por nuk kam asnjë preferencë midis burrave të mi”. Gruaja e re u martua me të voglin nga vëllezërit e motrat sapo ai ishte 18 vjeç.

Të kesh disa burra është një traditë stërgjyshore: Sa për burrat, ata përshtaten shumë mirë me këtë bashkim atipik në Perëndim. Në çdo rast, kështu thotë burri i saj i parë. “Ne të gjithë kemi marrëdhënie seksuale me të, por unë nuk jam xheloz. Ne jemi një familje e madhe e lumtur ”uron ai vetë.

Nëse kjo traditë hindu vazhdon , ajo vërehet vetëm nga një pakicë për qëllime specifike dhe në zona më të populluara nga burra. Sipas disa besimeve, ky zakon e ka zanafillën në një epikë sanskrite, ku vajza e mbretit të Pancha martohet me pesë vëllezër. Të tjerë pretendojnë se ajo mban tokën bujqësore në prejardhje. Kjo grua duket se është frymëzuar prej tyre pasi ka një burrë, të fejuar dhe një të dashur.

Cilat janë vendet ku poliandria është e ligjshme? Edhe pse mbetet margjinale, ka disa fise ku poliandria është e ligjshme në Nigeri.. Këta janë njerëzit Irigwe në veri të vendit ku këto gra kanë “bashkë-burra” para se ky sistem të ndalohej në 1968. India ka familjet më poliandroze për arsye dinastike midis pasardhësve të Pachi Pandavas. . Një dëshirë e banorëve të këtyre rajoneve për të përjetësuar këtë traditë. Kjo është ndryshe në Kinë ku është kryesisht e pranishme për të ruajtur një trashëgimi bujqësore në të njëjtën linjë.

Në Kenia, ky lloj bashkimi është gjithashtu i vëzhgueshëm dhe ky ishte rasti në 2013 kur dy burra zgjodhën të martoheshin me një grua që ata të dy e duan. Poliandria nuk është e ndaluar në mënyrë të qartë në këtë vend dhe ajo është miratuar gjithashtu në mesin e njerëzve Massai. Disa fise të Amerikës së Jugut si Bororo dhe Tupi-Kawahib vërtiten rreth mbizotërimit të nënës në zemër të familjes. kjo grua që ka katër të dashur.