Isha tridhjetë e dy vjeçe. Kisha apartament, makinë, punë të mirë, mund t’ia lejoja vetes sallonet e bukurisë, dyqanet dhe pushimet. Por nuk kisha familje. Dy martesat e mia u prishën për shkak të paftësisë për të lindur fëmijë. U trajtova, por nuk u shërova. Dhe u pajtova me këtë. Njëherë dolëm me kolegët në një bar, festuam deri vonë. Aty m’u afrua një djalë që mundohej të më tërhiqte vëmendjen. Deri në fund të mbrëmjes, Antoni nuk u nda prej meje. Kur të gjithë nisën të shpërndaheshin, Antoni më propozoi të vazhdonim në një tjetër bar. Mëngjesi ishte i rëndë, nuk mund të ngrihesha nga shtrati, derisa dëgjova një frymëmarrje pranë. E gjithë gjumi dhe dehja më kaluan menjëherë kur pashë pranë vetes kavalierin e mbrëmjes së kaluar.
Pas dy martesave të dështuara per shkak të paftësisë sime për të pasur fëmijë, nuk mendoja më për familje dhe fëmijë. Por papritur në jetën time ndodhi diçka që ndryshe nuk mund të quhet veçse mrekulli.
Kaq shpejt nuk kisha ardhur kurrë në vete. Ai u zgjua dhe nuk e kuptonte pse e përzëja: “As mëngjes nuk do të më japësh? A nuk e kam merituar?”, murmuriste Antoni. Unë thjesht e shtyva jashtë derës. Pas dy javësh ndjeva shqetësime në bark dhe u shqetësova. Edhe menstruacionet vonoheshin, njëra nga shoqet tha se asaj i kishte ndodhur kështu kur kishte inflamacion. Vendosa të shkoja te mjeku. Por arrita të shkoja vetëm pas disa javësh, pasi raporti tremujor kërkonte vëmendjen time të plotë. Rezultoi se isha shtatzënë. Një surprizë e tillë nga jeta nuk e prisja. Për fat të mirë shtatzënia kaloi pa probleme.
As të vjella nuk kisha. Antonin nuk e kërkova, ndoshta kishte familje, pse t’i prishja jetën? Megjithatë isha shumë mirënjohëse për atë takim. Kur isha në muajin e shtatë, një shoqe më ftoi në fshat, aty kishte lumë dhe ajër të pastër. Pranova, pa e ditur se çfarë më priste. Duke ecur mbrëmjeve pranë lumit, u takova me Antonin. Doli se dy javët e para pas njohjes ai vinte në oborrin tim duke shpresuar të më shihte. Por duke kujtuar si e kisha përzënë, nuk guxonte të afrohej. Aty pranë lumit më bëri propozim dhe më çoi te prindërit e tij. Kanë kaluar tashmë dy vjet, kemi tashmë fëmijën e dytë. Ndonjëherë, kur nuk beson më në asgjë, ajo shfaqet në jetën tënde.